Immuniteitstest al bekend in mei 2020 op het ministerie
Een interne nota van het ministerie van VWS drong aan op het testen van zorgpersoneel op antistoffen en niet alleen met PCR. Deze testen geven aan welke zorgmedewerkers minder risico lopen.
Door V.F. Wiendels
Het advies werd door de minister in de wind geslagen uit angst voor ‘gedragsverandering’. De interne nota is ontdekt via de Telegram WOB groep van Klokkenluiders voor Vrijheid.
PCR testen bij mensen met klachten geven aan of virus-DNA aanwezig is in slijm uit neus of keel. Serologische testen tonen antistoffen tegen Covid-19 aan in een bloeddruppel. Een derde optie, een T-cel bloedtest, leent zich minder voor massale toepassing door een ingewikkelder laboratorium proces. Een PCR test is een moment opname. Een Serologische test toont daarnaast ook aan of men maanden geleden al eens in contact is geweest met het virus en dus al immuun is voor zware covid: een tweede infectie zal minder ernstig zijn en men is buiten levensgevaar.
De WOB papers geven een intrigerend inkijkje in afwegingen en besluitvormingsprocessen tijdens de eerste maanden van de pandemie. Zo staat men voor de keuze tussen testen. Indien PCR testen beter op te schalen zouden zijn, adviseert men toch tenminste het zorgpersoneel wel op antistoffen te testen, in plaats van PCR.
In de ‘nota ter besluitvorming’ dd. 22 mei 2020 adviseert Directoraat-Generaal Publieke Gezondheidszorg met haar Taskforce Serologie om serologische testen niet alleen in te zetten als diagnostisch middel maar ook wegens ‘potentie tot het vergroten van welzijn’ in de samenleving. Immers: als je weet dat je het virus al eens probleemloos hebt gehad, hoef je er minder bang voor te zijn een volgende keer. Het weten wie wel en wie geen gevaar meer loopt kan van grote waarde zijn voor het zorgpersoneel.
Enkele passages uit de nota, gericht aan de minister:
“Advies voor verruiming serologisch testbeleid:
Doel 1: Volledig incorporeren in het beleid. Dit betekent toestaan dat serologische testen aangevraagd kunnen worden vanuit zowel intramurale als extramurale zorg. Deze aanvullende behoefte is gesignaleerd door de taskforce serologie.
Doel 2a: Incorporeren voor een gerichte groep. Te beginnen bij medewerkers in de zorg – inclusief verpleeghuizen, thuiszorg en mantelzorgers. Hiermee bieden we comfort aan deze mensen. (…)
Denk aan personeel in verpleegtehuizen met een hoge concentratie antistoffen die de verzorging van extra-kwetsbare mensen op zich kan nemen.”
Al in april 2020 verschenen er wetenschappelijke publicaties in Cell die de relatie tussen immuniteit en antistoffen bewezen. Het Zweedse Karolinska Institutet toonde aan dat zelfs een asymptomatische besmetting tot T-cel immuniteit met antistoffen leidde en dat hier in maart toen al circa 30% van de Zweedse bevolking resistent was voor zware Covid-19. Onder zorgpersoneel zal dat percentage groter zijn; zij komen met veel hogere virale concentraties in contact. Voor hen is kennis over wie al antistoffen heeft essentieel.
Van bloeddonoren wist men indertijd ook wie al antistoffen had, maar ook zij mochten deze informatie niet inzien. minder goed opvolgen als ze weten dat ze al resistent zijn.
Blijkens de nota had men al in mei 2020 een hele voorraad serologische tests aangelegd, genoeg voor de zorg. Men wachtte op groen licht van de minister maar dat kwam nooit. De testen mochten niet op de markt gebracht worden. De ”marktverstoring dient immers te worden voorkomen”. Dergelijke ontluisterende passages lezen we in de WOB papers. Ook kregen topambtenaren een geheimhoudingsplicht opgelegd om niet uit de school te klappen.
Het verzwijgen van de mogelijkheid van serologisch testen legitimeert men als volgt:
‘’… vanwege het effect van serologiebeleid op gedragsveranderingen die gevaarlijk voor de maatschappij zouden kunnen zijn’’.
Sindsdien ontkent de overheid wetenschappelijke kennis over antistoffen, natuurlijke immuniteit en de beschikbare geheime voorraad serologische testen, speciaal voor zorgpersoneel. Belangrijke informatie werd niet met de zorg gedeeld.