Hamas leiders vliegen met diplomatiek paspoort
Israel's laffe wraak op Gaza terwijl ze weten waar Hamas-leiding werkelijk zit
Diplomatieke paspoorten voor Hamas leiders
Terwijl in Gaza nu letterlijk alle ziekenhuizen zijn gebombardeerd, en mensen worden neergeschoten die een voedselpakket willen ophalen. En terwijl de file hulpvrachtwagens niet worden doorgelaten aan de grens, stappen Hamas-leiders met diplomatieke paspoorten gewoon in vliegtuigen naar veilige hotels in Doha Qatar of Teheran. Leiders zoals Ismail Haniyeh of Khaled Mashal reizen regelmatig naar Iran, Libanon en andere landen met diplomatieke bescherming of laissez-passer documenten.
Een diplomatiek paspoort is geen bewijs van onschuld — het is een bewijs van invloed. Het legitimeert, faciliteert en beschermt. En zolang een leider als Ismail Haniyeh zich diplomatiek kan bewegen tussen Qatar, Libanon, Iran en Turkije, blijft Hamas niet alleen een terreurgroep, maar ook een geopolitiek schaakstuk.
Het westen kijkt weg als bondgenoten als Qatar of Iran deze figuren huisvesten en hen diplomatieke status verschaffen. Waarom? Omdat internationale politiek geen kwestie is van moraliteit, maar van belangen. Afrekenen op etniciteit is makkelijker dan je geopolitieke positie eens goed onder de loep te nemen.
Israël bombardeert Gaza als wraak op de gruwelijke aanval van 7 oktober. De horror van die dag schokten de wereld immens. Maar de mensen die het bevel gaven bevinden zich niet in het vizier van IDF — zij bevinden zich in diplomatieke ontvangstruimtes, niet in tunnels. Het meest geavanceerde leger reageert nu alle woede en onmacht af op kinderen in tentenkampen. Nee maar dAn ben je een grote man, als soldaat zijnde: buitenrechtelijke executies van hulpverleners journalisten en volgens Artsen zonder Grenzen ook van kinderen. Burgers als represaille, omdat de échte daders ongrijpbaar zijn geworden.
Het geweld wordt voorgesteld als zelfverdediging, maar raakt in praktijk een bevolking zonder schuilkelders, zonder elektriciteit, zonder medisch systeem.
De constante claim dat het hier om ‘‘collateral damage’’ gaat is wel erg absurd. Ten eerste is bekend dat de Hamas-top zich helemaal niet in Gaza bevindt. Maar ja die vijand is een maatje te groot. Daarom je maar meten met….. kinderen. Dat is de enige tegenstander die het IDF blijkbaar aandurft:
In februari 2024 schreef een Amerikaanse arts in de Los Angeles Times over kinderen tussen de vijf en acht jaar oud die met enkelvoudige schotwonden in het hoofd naar de eerste hulp werden gebracht. Ze concludeerde dat deze verwondingen het gevolg waren van gerichte schoten door Israëlische scherpschutters .en.wikipedia.org
Dr. Mark Perlmutter, een Amerikaanse arts die in Gaza werkte, verklaarde: "Geen peuter wordt per ongeluk twee keer geraakt door de 'beste scherpschutter ter wereld'. En het zijn schoten precies in het midden." Hij suggereerde hiermee dat kinderen doelbewust werden beschoten .en.wikipedia.org
In april 2024 meldden artsen een constante stroom van kinderen en ouderen met enkelvoudige schotwonden in het hoofd of de borst, wat wijst op gerichte aanvallen op niet-strijdende burgers
Hoe vervoerde Hamas de wapens en raketten ? Was het via Iran, Libanon, Syrie of Egypte? Wie leveren geld en diplomatieke paspoorten en safe heavens voor de top van Hamas? Was het Iran, Qatar of andere golfstaten?
De werkelijke leiders verschuilen zich niet in Gaza, maar achter grenzen, immuniteit, diplomatie. De vraag is dan niet alleen: hoe kreeg Hamas wapens in Gaza? Maar ook: hoe kwamen de leiders eruit? Met welk paspoort? Via welke luchthaven? In welk vliegtuig? En vooral: wie kneep een oogje toe?
"Diplomatieke paspoorten zijn geen bewijs van onschuld, maar van invloed."
Ze zeggen vaak meer over macht en geopolitiek dan over rechtvaardigheid. Burgers en artsen en noodhulp kunnen geen kant op, terwijl de ergste oorlogsmisdadigers vrij reizen — . Kan het meest geavanceerde leger ter wereld met de beste snipers niet beter een gelijkwaardigere tegenstander kiezen? Geen burgers als ‘sitting duck’.